Reglur

Mikið finnst mér skrítið hvað margir virðast eiga erfitt með að fylgja reglum. Þær reglur sem fólk er að brjóta eru yfirleitt mjög einfaldar, það er ekki það að það skilji ekki hvað má og hvað má ekki, því virðist einfaldlega vera sama. Sumt fólk vill að reglur sem settar eru séu beygðar og sveigar eftir því sem því sjálfu hentar. Á minum vinnustað eru nokkrar einfaldar reglur sem við biðjum viðskiptavini okkar að fara eftir. Allar eru þessar reglur settar af ástæðu. Samt þarf ég endurtekið að útskýra fyrir fólki reglurnar og verja þær. Ég starfa sem vaktstjóri á fjölmennri bensínstöð í Reykjavík á nóttunni. Fyrir utan stöðina er þvottaplan þar sem viðskiptavinum gefst kostur á að þrífa bifreiðar sínar endurgjaldslaust. Fyrir um ári ákváðum við starfmenn í sameiningu að loka fyrir vatn á þvottaplaninu frá miðnætti til átta á morgnana, frá 20 september til 15 apríl eftir að starfsmaður rann til og tognaði á hendi eftir að einhver hafði gleymt að skrúfa fyrir vatnið með þeim afleiðingum að það fraus.
Kvöld eftir kvöld þarf ég samt að standa í stappi og þrefi við fólk sem vill nota planið eftir lokun. Síðast í nótt kom inn maður sem ákvað að þvo bíl sinn rétt fyrir miðnætti. Þegar skrúfað var fyrir vatnið brást hann hinn versti við og jós yfir mig fúkyrðum og skömmum. Ef ég ætti að eltast við duttlunga hvers og eins hefði ég ekki í neinu öðru að snúast. Reglur eru ekki settar af ástæðulausu. Þær þjóna mikilvægum tilgangi og þær bera að halda í heiðri. Hvar væri umferðin stödd ef engar væru umferðarreglurnar og allir keyrðu bara eins og þeim sýndist? Það er ekki í lagi að aka yfir á rauðu ljósi þótt enginn annar bíll sé nálægt. Rautt ljós þýðir STOPP! Eins er ekki í lagi að skrúfa frá vatni á þvottaplaninu til að leyfa einhverjum að klára að þvo bíl sinn. Og það skiptir engu máli hvort það er frost í augnablikinu eða ekki.
Mér finnst Íslendingar ekki bera neina virðingu fyrir reglum. Hér gætum við enn og aftur tekið okkur Svía til fyrirmyndar. Svíar eru duglegir að setja reglur þar sem við á. Og öfugt við okkur Íslendinga þá fara þeir eftir þeim.
Annars er allt búið að ganga vel. Bjarnfreður hefur að vísu verið lasin og rúmliggjandi alla vikuna þannig að ég hef ekki haft mikinn tíma til skrifta hér. Ég gróf upp nokkrar gamlar ljóðabækur og hef stytt henni stundir við ljóðalestur. Ég var bara að ryfja upp hvað Norðurlöndin hafa gefið af sér mörg góð ljóðaskáld. Skrítið havð það gleymist oft auðveldlega.

Morð á Íslandi?

Ég átti skemmtilegar deilur við viðskiptavin í nótt. Eftir að hafa keypt benzín bað hann mig um samloku með roast beef, sem var ekki til. Ég benti á nokkrar aðrar tegundir sem voru til en honum leist ekki á það. Þá bauð ég honum heimabakaða brauðið sem ég er að selja og húmusið sem Bjarnfreður gerði og ég er með til sölu á stöðinni. Hann vildi það ekki. Skrítið hvað margt fólk hefur mikla fordóma gegn svokölluðu heilsufæði. Hann hreinlega fussaði og sveiaði eins og ég hefði verið að bjóða honum eitur. Ég benti honum á að mannslíkaminn er ekki gerður til að brjóta niður kjöt. Menn eru ekki kjötætur. Og þar að auki er siðferðislega rangt að myrða dýr. Það er villimennska. Það er margsannað að flest ofurgreint fólk er jurtaætur. Ég hef verið jurtaæta frá fæðingu. Bjarnfreður hafði mig ekki einu sinni á brjósti heldur fékk ég möndlumjólk. Hún er næringarríkari en móðurmjólk. Í dag er ég grænmetisæta af hugsjónarástæðum. Fyrir mér er enginn munur á að drepa dýr eða mann. Að myrða kind og éta hana er fyrir mér jafn viðurstyggileg athöfn og að myrða manneskju og leggja hold hennar sér til munns. Sá sem drepur dýr er fyrir mér sekur um morð.
Viðbrögð mannsins komu mér verulega á óvart. Hann rauk upp á nef sér, hrópaði svívirðingar að mér og rauk svo á dýr. Þvílík viðbrögð. Enda var hann rökþrota. Kannski varð það honum ofviða að horfast í augu við sekt sína. Fólk grípur oft til óláta þegar það fer halloka í rökræðum. Ég hló bara að þessu. Maður getur nú ekki verið að æsa sig yfir öllum þeim furðufuglum sem slæðast inn á stöðina á nóttunni
Eftir því sem ég kynnist fólki betur þess betur líkar mér við smáfuglana.

Bóndadagurinn

Þar sem ég vinn næturvinnu byrjaði Bóndadagurinn hjá mér ekki fyrr en að kvöldi þess sama dags þegar ég reis úr rekkju. Ég vaknaði við lokkandi ilm úr eldhúsinu. Á dauða mínum átti ég von en ekki þessu. Bjarnfreður hafði látið hendur standa fram úr ermum og eldaði uppáhalds matinn minn í tilefni dagsins: Hnetusteik. Yfirleitt er slíkt hnossgæti aðeins á borðum hjá okkur á stórhátíðum en hún fékk svo skemmtilega uppskrift hjá Göllu að hún stóðst ekki mátið. Og steikin lukkaðist vel og rann ljúflega niður með steiktum rauðrófum, apríkósu-chutney og ísköldu engiferöli úr YggdrasilOg það var sko tekið hraustlega á! Í eftirrét fékk ég svo niðurskorin epli og appelsínur og tesopa.
Eftirá töluðum við Bjarnfreður um hvað þetta er nú heilbrigðara mataræði en það sem landinn stundar á þessum tíma, flestir troða nefnilega í sig rotnandi dýrahræjum og öðru úldmeti. Enda held ég að samviska mín hafi verið hreinni en margra annara þegar ég hjólaði i vinnuna um kvöldið.
Fyrir þá sem fá vatn í munninn við lestur þessa læt ég uppskriftina fylgja með. (Ég mútaði frú Göllu með brauðhleif).

Hnetusteik Göllu (Guðlaugar Ernu).

2 dl heslihnetur og/eða aðrar hnetur
½ dl sojamjólk eða hrísgrjónamjólk
1 dl haframjöl – eða hrísgrjónaflögur eða hirsiflögur
1 msk olía
1 laukur, fínt saxaðu
2 hvítlauksrif, pressuð
1 kúrbítur, rifinn
1 tsk sellerífræ
1 tsk timian
½ tsk rosmarin
1 ½ tsk salt
2 dl soðið hirsi eða hrísgrjón
1 dl sesamfræ
1dl hnetusmjör, ósætt úr heilsubúð
2 msk steinselja, smátt söxuð

1. Hnetur malaðar og þurristaðar
2. Haframjölið sett í bleyti í soja/hrísgrjónamjólkinni
3. Laukur og hvítlaukur létt mýktir í olíunni. Kúrbít og kryddi bætt út á.
4. Allt sett í hrærivél og blandað vel saman
5. Ef deigið er of þurrt er sett meiri soja/hrísgrjónamjólk, en ef það er of blautt er sett meiri haframjöl.
6. Sett í smurt, ílangt brauðform og bakað við 200°C í 50 mín með loki (álpappír) og í 10 mín án loks.

Uppeldi

Með Blaðinu í dag fylgdi merkilegur snepill; Börn og Uppeldi. Merkilegur tiltill því lítið er af greinum um uppeldi í blaðinu en meira af auglýsingum og þvaðri. Ég stórefast um að einhver menntaður uppeldisfræðingur hafi komið að gerð blaðsins. Þetta er dæmigert fyrir uppeldismál hér á landi. Hver er stefna Íslendinga í uppeldismálum? Engin er ég hræddur um. Börn eru hætt að fá uppeldi. Enda er afraksturinn upplausn. Ungt fólk fær uppeldi frá jafnöldrum. Ungt fólk í dag er bæði heimskara og óhæfara en þegar ég var að alast upp. Foreldrarnir hafa ekki tíma til að sinna börnum sínum enda eru þau ofttar en ekki tilkomin vegna losta í ölæði.
Það er löngu tímabært að setja á laggirnar uppeldisstofnanir sem tækju að sér alvöru uppeldi. Þetta er ekki fáránlegt heldur nauðsynlegt. Æskulýðsbúðir voru reknar í Sovétríkjunum og fleiri löndum með góðum árangri. Svona stofnun væri rekin af Ríkinu líkt og skólar. Börn væru send þangað frá foreldrum sínum strax við átta ára aldur og dveldu þar meira og minna fram á unglingsár. Þar væru þau greind af sérfræðingum og fengju aðhald og stuðning í samræmi við getu og hæfileika. Sérfræðingar mætu hæfileika þeirra og beindu þeim inn á brautir samkvæmt því. Þeir sem hafa greind fara í langskólanám, lægra greindir í iðnnám og nokkrir í íþróttir allt í samræmi við andlegt og líkamlegt atgervi hvers einstaklings. Í búðunum yrði börnunum haldið frá Interneti, klámi, tóbaki og áfengi. Ég er viss um að svona fyrirkomulag myndi skila samfélaginu hæfari einstaklingum en það unga fólk sem má sjá þvælast um göturnar gapandi og þvaðrandi í farsíma eða blaðskellandi milli tískuverslana í Kringlunni.
Æskan er framtíð þessa lands. Ef við foreldrar tökum ekki stjórnina þá munu einhverjir aðrir gera það.
Ef menntamálaráðherra þjóðarinnar væri hæfur þá væri ég fyrir löngu búinn að panta mér tíma hjá honum og bjóðast til að veita slíkri stofnun forstöðu. Ég er foreldri og uppeldisfræðingur. Ég hvet alla sem er málið skylt að veita þessu stuðning. Ég veit að margir eru sama sinnis og ég.

Rás 2

Ég tek heilshugar undir athugasemd Péturs Péturssonar fyrrverandi þuls hjá Ríkisútvarpinu, í lesendabréfi í Morgunblaðinu á föstudaginn. Hann kvartar yfir skorti á íslenskum lögum í útvarpi. Þessu er ég alveg sammála. Alltof mikið er leikið af erlendum lögum í Ríkisútvarpinu, sérstaklega á Rás 2. Sumt af þessu eru ekki einu sinni almennileg lög heldur einhverjir "smellir" sem þykja "smart" úti í heimi. Afhverju þarf Ríkisútvarpið að taka þátt í þessari múgsefjun? Er ekki nóg af útvarpsstöðvum sem útvarpa síbylju? Þarf Rás 2 ekki að standa vörð um Íslenska menningu, er það ekki hlutverk hennar og skylda? Ef þarf að leika erlend lög því ekki að kynna ungt fólk fyrir þjóðlagatónlist frá Norðurlöndunum? Þekkir Íslensk æska Hasse Anderson og Kvinneböskeband eða Hedningarna og Garmarna? Hafa Íslensk ungmenni einhverntíma fellt tár yfir tregablöndnu joki Samanna. Hvað með finnsk þjóðlög? Ég held að unglingar viti mest lítið um þessa tónlist. En ég held að þeir hefðu gaman af henni ef þeir ná að venjast henni.

Hér þarf að gera bragarbót á. Það er skylda Ríkissins að viðhalda og styrkja Íslenska menningu og tengslin við Norðulönd. Það er fyllsta ástæða til að veita fé í svona nokkuð.

Meðalgreind þjóð

Ég hallast sífellt meira að því að Íslendingar séu meðalgreind þjóð. Ég er alltaf að lenda aftur og aftur í árekstrum við fólk sem virðist ekki skilja það sem ég er að reyna að segja. Ég er mjög gáfaður. Ég er til dæmis með fimm háskólapróf. Flestir sem koma á bensínstöðina sem ég starfa á eru um eða undir meðalgreind. Þeir sem ég vinn með eru undir meðalgreind. Ég hef vitsmunalega yfirburði yfir flesta sem ég hitti. Og af hegðun þjóðarsálarinnar verður ekki annað ráðið en hún stígi ekki í vitið. Nú eru fjögur ár síðan ég flutti hingað frá Svíþjóð. Og þvílík viðbrigði! Svíar eru bæði betur gefnir og betur menntaðir en þorri þessarar þjóðar. Hér vantar menningarbyltingu og það eigi síðar en strax!

Enn af Mao

Ég lendi oft í umræðum við fólk um Mao. Fáir menn hafa verið eins misskyldir og hann. Ég var meira að segja að ræða við kínverska konu um daginn sem hafði megnustu andúð á Mao. Ég komst að því að það voru einungis fordómar. Hún gat ekki rökstutt neitt af því sem hún sagði. Hún hafði aldrei lesið neitt af verkum hans, ekki einu sinni ljóð. Hún var bara búin að soga í sig rangtúlkanir og einhvers konar ofstæki gegn manninum. Hún vissi ekki einu sinni neitt um persónu hans. Ég spurði hana hvort hún vissi hvað hefði verið hans aðal áhugamál fyrir utan ljóðagerð. Hún stóð á gati. "Sund" sagði ég og gekk glaðlega á brott. Mér finnst alltaf gaman að hafa betur í rökræðum, sérstaklega þegar andstæðingurinn hefur ekkert fyrir sér. Hér er skemmtileg síða og fræðandi fyrir þá sem vilja kynna sér sannleikann um manninn Mao Zedung.

Gæðamáltíð úr vanmetnu hráefni:

Hendi þessu hér fram til gamans fyrir áhugasama:

Hirsilasagna Georgs:

Ljúffengt grænmetislasagna með hrásalati

1.5 dl hirsi Rapunzel (soðið í 2.5 dl af vatni)
3 vænar gulrætur (ca. 400 g)
1 gul paprika
1 chilipipar
3-4 hvítlauksrif
4 mtsk. Ólívuolía Krít-Rapunzel
3 tsk. Jurtakraftur Rapunzel
4 dl vatn
1 dl rjómi eða sojarjómi
200 g tómatpure DeRit
1 tsk. Picatakrydd
3 tsk. Þurrkuð steinselja Helios
1 tsk. Þurrkað basil Helios
2 tsk. Oregano Helios

Lasagnaplötur Semola Rapunzel

Hirsið soðið við lægsta hita undir loki í 10-15 mín. Saltað með ½ tsk. af salti. Lokið þá tekið af og látið rjúka af hirsinu svo það verði laust í sér.

Gulrætur rifnar gróft, laukur, paprika, chilipipar og hvítlaukur skorið smátt. Steikt í ólívuolíunni við vægan hita í 5-7 mín. Eftir það er 4-5 dl af vatni bætt út í ásamt jurtakraftinum og látið sjóða undir loki við vægan hita í 10 mín.Þá er rjómanum og tómatmaukinu bætt út í og að síðustu kryddjurtunum og soðna hirsinu.

Þá er öllu raðað í smurt eldfast mót. Fyrst eitt lag af lasagnaplöum. (ath. ekki þarf að forsjóða lasagnaplöturnar frá Rapunzel, en ágætt að leggja þær í smástund í kalt vatn áður). Síðan fylling og lasagnaplötur til skiptis, fylling efst. Þetta þarf að baka í ofni við 200°C í ca. 45 mín. Þá er lasagnað tekið úr ofninum og ostur settur yfir og þetta bakað í 10 mín. í viðbót.



Hrásalat.

1 meðalstórt íssallat
3-4 tómatar skornir í báta
½ agúrka skorin í bita
1 rauður laukur strimlaður smátt
ca ½ fetaostur
dressing á salatið: 3 msk. Hvítt Balsamik edik Rapunzel.

Athugið að ALLT hráefni er lífrænt vottað.

Burt með jeppana!

Hér er athyglisverð síða sem vert er að skoða

Veðrið

Margir undrast nú snjóþungan í Reykjavík. Það hefur snjóað meira en lengi áður. Það var viðtal við veðurfræðing í gær í sjónvarpinu sem var alveg hlessa á þessu. Veðurfræðingarnir standa og gapa og vita ekkert í sinn haus. Það finnst mér skrítið. Ég var búinn að sjá þetta löngu fyrir. Ég hef fylgst með veðri í tuttugu ár. Ég nota loftvog að staðaldri, skrái niður hitastig kvölds og morgna. Á svölunum er ég með lítið tæki sem mælir vindhraða og ég hef meira að segja útbúið einfalt tæki sem mælir úrkomu. Það er trekt í mæliskál. Made in Georg! Að fylgjast með veðri er skemmtileg dægrastytting. Er það ekki líka þjóðaríþrótt Íslendinga?
Ég var fyrir löngu búinn að sjá fyrir þessar veðurbreytingar. Ég hef margoft haft samband við Veðurstofuna en aldrei mætt öðru en áhugaleysi á þeim bænum.
Reykjavík er orðin stórborg með öllum þeim aukaverkunum sem því fylgja. Vaxandi loftmengun hefur haft áhrif á veðurfar, aðallega koldíoxíð mengun frá útblæstri bíla. Það eru jepparnir sem eru að kalla þetta veður yfir okkur, (enda er þetta sannkallað "jeppa-veður"). Það verður að taka á þessu vandamáli af festu. Byrjum á því að banna ALLA bílaumferð í miðbænum. Látum svo jeppaeigendur borga fyrir þann skaða sem þeir eru að valda með því að láta þá borga Mengunarskatt. Það er bara sanngjarnt. Við verðum að snúa við þessari óheillaþróun áður en það verður um seinann!

Leiðtogar

Til að þjóð nái árangri og hagsæld fyrir alla þegna er nauðsynlegt að hafa góðan leiðtoga. Því er því miður ekki að fagna hér á landi. Núverandi ráðamenn og flokksbræður þeirra hafa fyrir löngu svikið alþýðu landsins til að hygla nokkrum fjársterkum aðilum. Baugsgróðinn rennur ekki til öryrkja. FL grúppan bætir ekki heilbrigðiskerfið eða kjör hinna lægst settu. Það sem við þurfum er skeleggur leiðtogi sem þorir að mæta fjármagnseigendum og brjóta niður hagsmunabandalög þeirra og leiða raunverulega auðsæld yfir landið.
Davíð Oddsson var slæmur leiðtogi. Íslenskt þjóðlíf er brunarústir eftir veru hans í Stjórnarráðinu. Og nú líður senn að endalokum félaga hans í Hvíta húsinu en hann hefur líklega fært meiri hörmungar yfir heimsbyggðina en nokkur forveri hans og voru þeir þó nokkuð duglegir. Hann er meira að segja kominn fram úr Ronaldi Regan sem var svo slæmur að það var ekkert annað að gera nema að "rek´ann".
Margir góðir leiðtogar hafa komið fram í heiminum. Sagan sannar það. Stalín hafði kjark og dugnað til að stýra stórri þjóð á erfiðum tímum. Vissulega þurfti hann oft að taka erfiðar ákvarðanir. Ég er sannfærður um að hann tók þær ákvarðanir af heilindum og með hag þjóðar sinnar fyrir brjósti. En það er nú einu sinni þannig að stórmenni verða yfirleitt fyrir mestri gagnrýni. Óvinir þeirra hrópa þá niður og bera uppá þá lygasakir að þeim liðnum til þess eins að sverta minningu þeirra. Einu sinni þekkti ég umdeildan skipstjóra sem þótti harður í horn að taka, menn báru honum misjafna söguna en horfðu framhjá því að hann fiskaði manna best. Mönnum lét vel að vinna undir styrkri stjórn hans. Hann náði árangri. Mao var annar slíkur. Og ég gæti nefnt fleiri: Lenín, Erich Honecker og auðvitað Karl Marx. Og nær okkur í tíma; Kim Il Jong, faðir Kim Jon-il. Honum tókst hið ómögulega, að skapa þjóðríki óháð neysluhyggju, laust við úrkynjun kapítalismans og í andstöðu við heimsvaldastefnu Vesturveldanna. Fáir leiðtogar hafa líklega verið eins misskildir og hann. Stórmenni. En mesti leiðtogi sem uppi er í dag er líklega forseti Venesúela, Hugo Chavez. Hann þorir að ögra Sámi frænda og setja hnefann í borðið. Hann þorir að gera gagngerar þjóðfélagsbætur og snúast gegn þeirri óheillaþróun sem virðist alls staðar fá að þróast eftirlitslaust. Hann eflir ríkisvaldið og afskipti þess af fólkinu (sem er jú Ríkið, eða hvað)? Þetta þurfum við hér: röggsaman byltingarmann sem þorir að gera þær umbætur sem til þarf: Ríkisvæðum Baug. Snúum við áður en það verður um seinann. Ríkisvæðum bankana á ný. Eflum Íslenska Ríkið og horfum stolt framan í sílspikaða nameríkann og segjum einum rómi: Nei, hingað og ekki lengra, við viljum ekki enda eins og þið!
Ef ekkert verður að gert eigum við eftir að enda sem enn eitt fylkið í Bandaríkjunum. Það yrðu napurleg örlög þessarar stoltu þjóðar. Hvað gerir Fjallkonan þá? Fær hún sér kannski kók og brosir? (A Coke and a smile). Nei, ætli það.

Grein

Hér er grein sem ég skrifaði fyrir fréttablað Kommúnustaflokksins í Malmö útaf 1 maí 2004:

www.kommunistiskapartiet.org/malmo/

Av Georg Bjarnfredarson

Liten ökning i Malmö

I Malmö samlades lite över 100 personer för att fira arbetarklassens egen högtidsdag i Röd Front. Efter att ha minskat några år ökade antalet deltagare något.

Berusade av solsken och allmän 1 maj-yra samlades ett hundratal personer på Gustav Adolfs Torg för att fira med kommunisterna. Prydda med röda nejlikor lyssnade åhörarna till några appeller innan det var dags för avmarsch. Efter en kort appell av Proletärens journalist Jörgen Lundberg om just vad Proletären är för en tidning talade Henrik Skrak från Folkrörelsen Nej till EU. Därefter talade Anders Püschel, representant för Nätverket mot Krig i Malmö. Han fördömde USA-imperialismens ockupation och manade åhörarna till fortsatt stöd för det irakiska folkets motståndskamp. Han berättade även om ett kommande solidaritetsmöte den 27 maj med en representant för den irakiska motståndsrörelsen Iraks Patriotiska Allians och manade till uppslutning där. Sist av alla talade Nils Littorin från RKU som uppmanade alla progressiva vänsterungdomar att gå med i det kämpande ungdomsförbundet.

Strax före appellerna gick Vänsterpartiets 1 maj-tåg förbi. De samlade i år drygt 1000 personer. Sossarnas demonstrationståg samlade i år cirka 600 personer.

Röd Frontdemonstrationen ringlade sig genom Malmös gator till Sankt Knuts Torg. Vi var inte det största tåget, men vi var definitivt det livligaste, och stämningen var på topp.

Väl framme höll byggnadsarbetaren Dennis Andersson ett brandtal mot högerpolitiken och brännmärkte bland annat EU:s utvidgning som utan övergångsregler kommer att slå oerhört hårt mot den svenska arbetarklassen och de fackliga rättigheterna. Han vill bland annat döpa om Miljöpartiet till partiet för fientlig miljö för arbetare och Vänsterpartiet till Anti-Vänsterpartiet för att de är helt ute och cyklar i frågan om övergångsreglerna. Sverige ut ur EU var den självklara motelden!

På efterfesten pratade arbetarförfattare Mary Andersson om sin senaste pjäs som utspelar sig under Båstadskravallerna 1968 då Sverige skulle spela tennis mot det rasistiska Rhodesia. Hon berättade om vänsterns motstånd mot detta och det våld de utsattes för av polisen. Stort Tack för att du kunde och ville komma, Mary!

God mat och god dryck avnjöts också till tonerna av duetten Sovjet som vi hoppas få höra mer av.

En trevlig 1 maj i Malmö på det hela taget och till nästa år tar vi nya tag och blir ännu fler.

Öryggi

Þá er ég kominn heim eftir erfiða næturvakt. Það gekk á ýmsu í nótt. Það byrjaði um miðnætti. Nákvæmlega 23.55, þá komu tveir drukknir drengir og vildu nota salernið hjá okkur, (þurftu vísast að spræna bjórnum sem þeir höfðu þambað). Ég lenti í nokkrum útistöðum við þá og átti í erfiðleikum með að koma þeim út. Það er mjög algengt að svona lið slæðist á bensínstöðina á nóttunni. Ég reyni yfirleitt að leysa málin friðsamlega en stundum er fólk bara í þannig ástandi að tauti verður ekki við það komið. Ég hef oft þurft að hringja á lögregluna og láta fjarlægja fólk vegna skrílsláta. Ég þurfti þess þó ekki í þetta skipti. Félagarnir létu sig hverfa þegar ég tók upp símtólið en vönduðu mér ekki kveðjurnar. Seinna atvikið var öllu alvarlegra. Klukkan 16 mínútur yfir 5 í nótt birtist ungur maður sem var í annarlegu ástandi. Ég sá strax að hann var undir áhrifum fíkniefna. Þegar svona gaurar koma nálægt manni er best að fara að öllu með gát og taka enga sénsa. Ég narraði hann inn á klósett og læsti hann þar inni. Lögreglan kom svo og sótti hann klukkutíma síðar eða kl. 6.35.
Svona er nú lífið. Ég hef margoft óskað eftir því að fá öryggisvörð á stöðina á nóttunni en ekki fengið. Það er bara tímaspursmál hvenær eitthvað gerist. Fíkniefnin flæða yfir allt og lögreglan ræður ekki neitt við neitt. Samfélagið verður að fara að sporna við fótunum. Við verðum að segja fíkniefnunum stríð á hendur. Það þarf að auka framlög til lögreglunnar. Það verður að hækka skatta ef við ætlum að byggja hér velferðarþjóðfélag. Við eigum að taka okkur svía til fyrirmyndar í þessum málum. Setjum hátekjuskatt á forstjórana, látum þá borga til samfélagsins frekar en að kaupa sér lúxusvillur í útlöndum og einkaþotur. Kapítalisminn er úlfur í sauðagæru. Þetta ástand er tilkomið vegna hans. Það ríkir upplausn. Ísland er að verða galeiða og alþýðan á eftir að uppgötva einn daginn að hún er ekki farþegar um borð heldur ræðarar.

Ögmundur Jónasson spyr áleitinnar spurningar í Blaðinu í dag: Ætlar framsókn virkilega að svíkja Ríkisútvarpið? Ég hvet alla til að kynna sér greinina svo og önnur skrif Ögmundar.

Vetrafuglatalningu lokið!

Sú rödd var svo fögur svo hugljúf og hrein,
sem hljómaði til mín úr dálitlum runni.
Hún sat þar um nætur og söng þar á grein
svo sólfögur ljóð um svo margt sem ég unni.
Og kvöld eftir kvöld hóf hún ástarljóð ein -
ó, ef að þú vissir hvað mikið hún kunni.


Svo kvað Þorsteinn Erlingsson um sólskríkjuna. Nú er vetrarfuglatalningu Náttúrufræðistofnunar lokið. Ég, eins og fjölmargir áhugamenn um Íslenskt fuglalíf tók þátt í könnuninni og skilaði inn athugasemdum mínum í byrjun desember. Það sem ég hafði stærstar áhyggjur af, í skýrslu minni, var fækkun í snjótittlingastofninum. Ég hef fylgst grannt með fuglalífi í vetur á höfuðborgarsvæðinu. Nokkuð meira hefur verið af gæs en undanfarin tvö ár. Einnig finnst mér hrafninn vera að færa sig uppá skaftið. Snjótittlingurinn hefur aftur á móti lítið sést og hef ég af því stórar áhyggjur. Ég held að ástæðurnar séu tvær: Fyrst er það vaxandi mengun í Reykjavík samfara aukinni bílaeign borgarbúa, eiturspúandi jeppar sem drepa og menga allt sem fyrir þeim verður. Hinsvegar eru það stórframkvæmdir í náttúru landsins. Þar sem land er unnið raskast jafnvægi náttúrunnar, vistkerfið riðlast og það hefur keðjuverkandi áhrif. Þar sem einu sinni söfnuðust fuglar fyrir í hundraðatali er nú auðnin ein og trjágreinar borgarinnar liggja lífvana í mengunarskýi.

Til að bjarga Íslensku dýralífi frá útrýmingu þurfum við að taka höndum saman. Stöðvum allar stórframkvæmdir tafarlaust! Skerum niður bílaeign landsmanna. Setjum á jéppaskatt sem gerir fólki ómögulegt að reka jeppa. Bönnum bílaumferð í miðbænum. Á móti þarf að auka framlög hins opinbera til vistvænna almenningssamgangna, samanber vetnis-bílar. Reykjavíkurborg gæti líka staðið fyrir leigu á reiðhjólum fyrir borgarbúa. Ég sjálfur á ekki bíl. Ég fer allra minna ferða á reiðhjóli. Það er þægilegur og heilsusamlegur ferðamáti. Krafan hlýtur að vera sú að borgarbúar fái að lifa í friði fyrir hávaða og mengun og að minnsti Íslendingurinn, snjótittlingurinn fái frið!

Burt með bílana! Inn með reiðhjól og fuglasöng!

Meistari Mao og Spaugstofan

Í gærkvöld horfði ég á fyrsta þáttinn af fjórum um Mao formann á Ríkissjónvarpinu. Þessi þáttur var prýðisgóður og ég hlakka til að sjá hina. Mao hefur því miður ekki notið sannmælis í vestrænum fjölmiðlum. Þar er yfirleitt dregin upp dökk mynd af þessu stórmenni sögunnar. Skemmst er líka að minnast ævisögu hans sem kom út fyrir skömmu eftir Jung Chang og Jon Halliday. Það er ljót bók og þar er Mao sýndur sem skrímsli en ekki sá hugsuður og leiðtogi sem hann var. En svona verður þetta auðvitað þegar fjármagnsöflin stjórna fjölmiðlum og bókaútgáfu, þá hnýta þau óspart í þá sem bjóða þeim birginn. Í þættinum var dregin upp hlýleg mynd af Mao, viðtöl við vini hans og fjölskyldu og samstarfsmenn. Virkilega vandaðir þættir.

Annars hefur Ríkisútvarpið verið að sækja á að undanförnu. Spaugstofan hefur aldrei verið ferskari og beittari. Það er með þá félaga eins og vín, þeir bara batna með aldrinum. Við Bjarnfreður rákum upp ófáar hláturrokurnar síðasta laugardagskvöld. Ég held að Vinstri Grænir gætu jafnvel tekið þá félaga sér til fyrirmyndar að mörgu leiti. Oft er beittasta gagnrýnin sett fram sem skrýtla eða jafnvel háð. Afhverju voru þeir ekki fengnir til að sjá um Skaupið? Ég fagna líka auknu framboði af sænsku, leiknu efni. Í kvöld byrjar nýr sjónvarpsmyndaflokkur á gamansömum nótum um hjónakorn nokkur merkileg. Við Bjarnfreður ætlum ekki að missa af því enda standast fáir svíum snúning þegar kemur að gamanþáttagerð. Ríkisútvarpið ber að styrkja og varðveita og gæta þess að gráðugir og fálmandi fingur gráðugra kaupsýslara og annarra óvildarmanna nái ekki yfirhöndinni í þessari þjóðargersemi. Sjónvarpið stendur vörð um Íslenska menningu og Íslenska tungu. Íslenskan er hornsteinn menningarinnar. Án hennar erum við ekki þjóð! Það verður nefnilega ekki allt mælt í krónum.

En talandi um Ríkisútvarpið. Skaupið í ár var algjörlega fyrir neðan allar hellur. Ég horfði á það ásamt Bjarnfreði og Flemming. Hvorugu þeirra stökk bros. Bjarnfreður sofnaði meira að segja í miðju kafi, svo leiðinleg voru heimskupörin sem þjóðinni var boðið að horfa uppá. Mistök, en þau eru til að læra af og ég veit að þetta verður ekki endurtekið. Hendum út þessum stráklingum og prökkurum og fáum alvöru menn til verksins, menn sem kunna til verka og hafa gert þetta árum saman. Fáum Spaugstofuna!

Háskólinn spilar rassinn úr buxunum!

Alveg er ég hneikslaður á þeirri lágkúrulegu fjáröflunarleið Háskóla Íslands að koma að rekstri spilakassa. Hvernig getum við staðið á þessu ef við viljum kallast siðmenntuð þjóð? Því ekki að auka fjárveitingar til Háskólans? Er það kannski andstætt hugmyndafræði nýkapítalismans? Ætlar einkaframtakið kannski að taka að sér rekstur Háskólans? Þetta er skömm og ekkert annað. Þorgerði Katrínu væri réttast að segja af sér. Svona vinnubrögð þekkjast ekki í Svíþjóð. Þar væri hlegið að þjóð sem ræki háskóla sína með happdrætti. Fyrir utan það þá kallar spilafíkn ógæfu yfir fólk. Menntunarstigi þjóðarinnar mun fara aftur ef fer sem horfir. Þetta er upphafið að úrkynjun og hruni kapítalismans. Hann metur allt eftir verðmæti en menntun verður ekki metin til fjár. Viljum við að íslendingar framtíðarinnar verði forríkur en menntunarlaus skríll?

Ofbeldi

Mikið er leiðinlegt að lesa á hverjum degi um líkamsárásir ungmenna. Ofbeldið verður sífellt harkalegra. Hvar endar þetta eiginlega? Mig rennur í grun að þarna eigi tölvuleikirnir hlut að máli. Þeir ganga allir meira eða minna út á ofbeldi. Það er orðið "kúl" og "töff" hjá ungu fólki að senda hnefahögg í andlit annara. Þau halda kannski að þau fái "stig" fyrir það eins og í tölvunum. Nei, það er alvarlegra en það. Af ofbeldi hlýst aðeins þjáning, örkuml og dauði. Er ekki löngu kominn tími til að banna þessa leiki? Þarf einhver að deyja? Setjum markið hátt. Krafan er einróma: Tölvuleikjalaust Ísland árið 2010!

Bökunarhelgi

Það hefur verið í nógu að snúast síðustu daga. Ég og Bjarnfreður höfum staðið í bakstri alla helgina. Við bökum allt okkar brauð sjálf. Á meðan þjóðin flykkist í kauphallirnar með krítarkortin og bakar sér framtíðarvanda, bökum við speltbrauð. Brauðbakstur er prýðisgóð iðja, bæði afslappandi og skemmtileg. Ég tala nú ekki um þegar hráefnið er lífrænt og ilmandi af náttúrulegum krafti. Eftir allan hræringinn og hnoðið er svo gott að setjast niður, drekka te og finna hvernig brauðilmurinn fyllir íbúðina.
Við bökuðum tólf brauð. Ég er að hugsa um að taka með mér nokkur stykki í vinnuna í kvöld og bjóða til sölu. Sjáum til hvernig það gengur. Ég læt hér fylgja með uppskrift sem Bjarnfrður fékk hjá vinkonu sinni. Ég hef reynt hana og hún svíkur engan. Kanntu brauð að baka? Já, það kann ég!







SPELTBRAUÐ SIGRÚNAR
(Best er að nota sem mest af lífrænt unnum efniviði því það eykur bragðið til muna).
1 kg. speltmjöl
25 gr. ger
1 tsk. salt
600 ml. af volgu vatni (35-40 gráður)
1 msk. matarolía
15 gr. sesamfræ

1. Setið hveitið í stóra skál
2. Blandið gerinu í helminginn af vatninu og blandið vel
3. Blandið saltinu við afganginn af vatninu og bætið út í hveitið
4. Blandið olíunni saman við og hrærið vel með sleif
5. Hyljið deigið með klút og látið hefast í 1 mínútu
6. Hnoðið aftur. Skiptið deiginu í tvennt og setjið í tvö smurð brauðform
7. Dreyfið fræjunum yfir. Látið brauðin hefast í 30 mín.
8. Bakið í ofni við 220 gráður í 25-30 mín.

Kaupþings-cleesja!

Mikið er ég strax orðinn leiður á smekklausum auglýsingum Kaupþings. Þessar auglýsingar fara virkilega í taugarnar á mér því þær sýna svo vel stærilæti og sjálfbirgingshátt auðvaldsins. Það sannast hið fornkveðna að "margur verður af aurum api." Bankarnir hafa margsannað það með apalegum auglýsingaherferðum sínum. Auglýsingar eru tæki auðvaldsins. Með þeim blekkir og afvegaleiðir kapítalisminn saklausa borgara sem eru fyrir löngu orðnir heilaþvegnir af endalausu sjálfshólinu. Þeir víla ekki einu sinni fyrir sér að hamra á börnum og tæla þau til fylgis við sig með innantómum loforðum um gull og græna skóga. Mér verður hreinlega flökurt. Ég las einhvers staðar að breski leikarinn John Cleese hefði fengið litlar 80 milljónir fyrir viðvikið. Þeir sletta skyrinu sem eiga það, segi ég nú bara!

Ég fékk skemmtilegt símtal frá gömlum vini, Pelle Sjögren.
Pelle er alltaf samur við sig og eins góður og svíar verða,
söngmaður og vaskur til vinnu.
Við rifjuðum upp saman tónleikana sem við fórum á með
Hasse Anderson í den.
Ég er að hugsa um að reyna að skreppa í heimsókn
einhvern tíma í vetur og hjálpa aðeins til.
Sjáum til hvernig það fer. Hér er Pelle að ganga
til einhvers verks eins og hans er von og vísa:








HASSE ANDERSSON

Änglahund

Det var sent en kväll vi hade spelat på en marknad
Trött o frusen stod jag kvar bakom scenen en stund
När jag hörde någon mumla nåt om saknad, där i
gräset satt en man och en liten hund

Hej du speleman kan du svara på min fråga
Den e ärlig o jag menar varje ord
När vår herre släcker livets låga
och de e dags att lämna denna jord

Får man ta hunden med sej in i himlen
Han är snäll och han har vart en riktig vän
Han e klok o fin o skatten e betald
Får man det du speleman då blir jag glad

Jag svarar lite enkelt som man gör
Du din hund kommer säkert till himlen
när den dör
Någon ropade det är dags att åka hem
När jag satt mig i bilen tänkte jag
på frågan igen

Hej du speleman kan du svara på min fråga
Den e ärlig o jag menar varje ord
När vår herre släcker livets låga
och de e dags att lämna denna jord

Får man ta hunden med sej in i himlen
Han är snäll och han har vart en riktig vän
Han e klok o fin o skatten e betald
Får man det du speleman då blir jag glad

Får man ta hunden med sej in i himlen
Han är snäll och han har vart en riktig vän
Han e klok o fin o skatten e betald
Får man det du speleman då blir jag glad

För honom var frågan så viktig
att han får säkert ett ärligt svar
men vem kan du svara riktigt
att hundar får nog på jorden stanna kvar

Hej du speleman kan du svara på min fråga
Den e ärlig o jag menar varje ord
När vår herre släcker livets låga
och de e dags att lämna denna jord

Får man ta hunden med sej in i himlen
Han är snäll och han har vart en riktig vän
Han e klok o fin o skatten e betald
Får man det du speleman då blir jag glad

Þær eru heldur napurlegar jólagjafirnar sem bankarnir sendu viðskiptavinum sínum þessi jólin. Uss og svei! Einn bankinn gaf grillbursta en annar gaf poka utan um andabrauð. Þetta er fyrir neðan allar hellur. Hvað með fólk sem á ekki grill? Hvað á það að gera við grillbursta?! Hverskonar helvítis tilætlunarsemi er þetta eiginlega? Sýnir þetta ekki í hnotskurn afstöðu auðvaldsins til þræla sinna? Hvað eru viðskiptavinir bankanna annað en þrælar vaxta og þjónustugjalda? Það þarf byltingu. Það þarf einhver að kollvarpa þessu þjóðfélagsskipulagi og skapa hér samfélag sem mismunar ekki þegnum sínum eftir pyngjuþyngd. Bankarnir og aðrir varðhundar kapítalismans verða að átta sig á því að Íslensk alþýða lætur ekki traðka á sér endalaust.
Þetta minnir mann óneitanlega á gömlu vísuna um kapítalismann og það að gömul vísa er aldrei of oft kveðin. Ég læt hana flakka hér með. Það var Per-Anders Boquist sem snéri henni svona haganlega á sænsku:

Kapitalismen

Per-Anders Boquist

Hon var fattig, hon var ärlig
och en stolthet för sin bygd,
för en rik blev hon begärlig
och så tog han hennes dygd.

Sådan är kapitalismen,
otack ä den armes lön.
De e' dom rikas paradis men
ingen hör en fattigs bön.

Men en dag så får hon höra
att han är på nytt på jakt,
hon sa: Se, men inte röra,
men det skull' hon aldrig sagt.
Sådan är...

Hon tar tåget in till staden
för att glömma bort hans svek,
nu går hon på esplanaden,
tio spänn för kärlekslek.
Sådan är...

I ett fattigt torp i gläntan
hennes mor med stor passion
frossar lax och ål på räntan
av sin dotters proffesion.
Sådan är...

Flickan drar där fram i storstan
klädd i lackväska och tyll
som en missanpassad julgran,
vilken underbar idyll.
Sådan är...

Hon har mardrömmar i sömnen,
lite fnatt, ni vet sådär
så hon kastar sig i Strömmen,
skyll det på den hon höll kär.



Ég ætla nú ekki að minnast á jólakveðjuna frá flatbökuframleiðanda hér í bæ sem barst með smáskilaboðum. Hún var svo ósvífin að mér ofbauð. Ég var reyndar ekki svo "heppinn" að fá kveðju enda er ég ekki viðskipta"vinur" Flatbökuherrans eins og meirihluti þjóðarinnar virðist vera. Ég heyrði af þessu og varð óglatt. Þetta jók að minnsta kosti ekki lyst mína á flatbökum!

Byrjandi...

Jæja, þá er þetta að komast á laggirnar hjá mér. Ég bið lesendur að fyrirgefa byrjendabraginn á þessu hjá mér en það stendur til bóta samfara aukinni reynslu. Það er með það eins og allt annað. Þegar ég bjó í Svíþjóð hafði ég þann heiður að vera tekinn inn í vistvæna samfélagið Mjölnatorpet. Þar bjó ég í rúm tvö ár í góðu yfirlæti fjarri skarkala nútímans. Hér er mynd (tekin úr "Turninum"):