Uppeldi

Með Blaðinu í dag fylgdi merkilegur snepill; Börn og Uppeldi. Merkilegur tiltill því lítið er af greinum um uppeldi í blaðinu en meira af auglýsingum og þvaðri. Ég stórefast um að einhver menntaður uppeldisfræðingur hafi komið að gerð blaðsins. Þetta er dæmigert fyrir uppeldismál hér á landi. Hver er stefna Íslendinga í uppeldismálum? Engin er ég hræddur um. Börn eru hætt að fá uppeldi. Enda er afraksturinn upplausn. Ungt fólk fær uppeldi frá jafnöldrum. Ungt fólk í dag er bæði heimskara og óhæfara en þegar ég var að alast upp. Foreldrarnir hafa ekki tíma til að sinna börnum sínum enda eru þau ofttar en ekki tilkomin vegna losta í ölæði.
Það er löngu tímabært að setja á laggirnar uppeldisstofnanir sem tækju að sér alvöru uppeldi. Þetta er ekki fáránlegt heldur nauðsynlegt. Æskulýðsbúðir voru reknar í Sovétríkjunum og fleiri löndum með góðum árangri. Svona stofnun væri rekin af Ríkinu líkt og skólar. Börn væru send þangað frá foreldrum sínum strax við átta ára aldur og dveldu þar meira og minna fram á unglingsár. Þar væru þau greind af sérfræðingum og fengju aðhald og stuðning í samræmi við getu og hæfileika. Sérfræðingar mætu hæfileika þeirra og beindu þeim inn á brautir samkvæmt því. Þeir sem hafa greind fara í langskólanám, lægra greindir í iðnnám og nokkrir í íþróttir allt í samræmi við andlegt og líkamlegt atgervi hvers einstaklings. Í búðunum yrði börnunum haldið frá Interneti, klámi, tóbaki og áfengi. Ég er viss um að svona fyrirkomulag myndi skila samfélaginu hæfari einstaklingum en það unga fólk sem má sjá þvælast um göturnar gapandi og þvaðrandi í farsíma eða blaðskellandi milli tískuverslana í Kringlunni.
Æskan er framtíð þessa lands. Ef við foreldrar tökum ekki stjórnina þá munu einhverjir aðrir gera það.
Ef menntamálaráðherra þjóðarinnar væri hæfur þá væri ég fyrir löngu búinn að panta mér tíma hjá honum og bjóðast til að veita slíkri stofnun forstöðu. Ég er foreldri og uppeldisfræðingur. Ég hvet alla sem er málið skylt að veita þessu stuðning. Ég veit að margir eru sama sinnis og ég.